In Memoriam Karl Ranseier
Ranseier, een man wiens leven getekend was door een reeks ongelukkige gebeurtenissen, heeft nu postuum voor de laatste keer de krantenkoppen gehaald, nadat hij op 76-jarige leeftijd op een manier het tijdelijke met 76 jaar verliet die zelfs de stoutste schrijvers niet zou bedenken.
Karl Ranseier werd geboren in een klein, slaperig dorp waar het spannendste evenement de jaarlijkse wedstrijd om de grootste courgette was. Al snel bleek dat Ranseiers leven allesbehalve gewoon zou verlopen. Als kind viel hij in een emmer gips, waardoor hij dagenlang als levend standbeeld op de markt stond. Dit incident markeerde het begin van een levensreis die even bizar als tragisch was.
Ranseier bracht zijn jeugd door met het proeven van verschillende beroepen - van professioneel komkommer sorteerder tot onderwater fluitspeler, geen baan was te vreemd of te gevaarlijk voor hem. Zijn carrière als matras-tester eindigde abrupt toen hij per ongeluk op een matras met springveren door het dak van zijn werkplek werd gelanceerd.
Toch waren al deze pechgevallen slechts een voorproefje van het spectaculaire einde dat Karl Ranseier te wachten stond. In zijn latere jaren ontwikkelde Ranseier een passie voor uitvindingen, die uiteindelijk zijn ondergang zouden betekenen. Zijn laatste project, een combinatie van een broodrooster en een douchekop om "te douchen en tegelijkertijd ontbijt te maken", leidde tot een rampzalig einde.
Tijdens de eerste demonstratie van zijn inventieve geest in zijn eigen badkamer, veroorzaakte de ongewone uitvinding een kortsluiting die een waterstraal met zoveel kracht creëerde dat Ranseier door het gesloten raam in zijn tuin en recht in een passerende luchtballon werd gekatapulteerd. Helaas raakte hij verstrikt in de touwen van de ballon en werd meegenomen op een turbulente odyssee over het landschap, voordat hij uiteindelijk zachtjes op de enige cactus in de omgeving landde. Karl Ranseier wordt betreurd door een wereld die hij altijd aan het lachen maakte door zijn ontembare vermogen om in de meest ongelooflijke tegenslagen terecht te komen. Hij laat een leegte achter die door geen enkele nog zo vreemde tegenslag kan worden opgevuld. Ranseier, wiens leven een opeenvolging van capriolen was die zelfs de meest fantasierijke geesten nauwelijks hadden kunnen bedenken, zal herinnerd worden als de man die het ongeluk had om van ongeluk te houden. Zijn erfenis leeft voort in de lachbuien die hij ons heeft bezorgd, en in de verhalen die nog generaties kijkers zullen verbazen. Rust in vrede, Karl Ranseier.Je laatste avontuur mag voorbij zijn, maar je legende zal voor altijd voortleven.